Time to say goodbye
Lieve TODIY!
Het is tijd om afscheid te nemen.
We hebben toffe tijden gehad, jij en ik. Wat begon met een zot idee groeide uit tot iets wat me dingen deed doen die ik niet voor mogelijk achtte. Je leerde me een site opbouwen. True, met de stevige hulp van manlief, maar ik was toch keitrots op het resultaat, hoor. Ik leerde Elvire kennen, een madam die mijn originele idee mee hielp vormgeven en me op een andere manier over jou deed denken. Een madam die jou je naam gaf, by the way. Ik zette mijn eerste stappen in InDesign en hoewel ik het nooit ten volle onder de knie kreeg, kon ik goed overweg met de basis en ontwierp ik mijn eigen flyers en later zelfs product tags. Je leerde me een stand uitdenken en op beurzen staan. Je gooide me in de woeste wateren van live verkoop aan duizenden mensen op De Vitrine, De Bonte Fabriek en tal van andere plekken. Ik was er compleet out of my comfort zone en pompte er tonnen energie in. Toch gaf het me ook een boost. De nieuwe ervaringen, de angsten die ik moest overwinnen. Ik ben je er dankbaar voor.
Ik kreeg online orders te verwerken en ging op zoek naar diverse postorder bedrijven. Ik ontving orders van leveranciers die niet in perfecte staat arriveerden en moest in mijn pen kruipen voor stevige pleidooien. Pleidooien die ik won. Ik organiseerde workshops en kreeg van deelnemers gepersonaliseerde kaartjes, bedrukte omslagen en zelfs een geboortekaartje. Ik gaf workshops op maat zoals die Ladies Night in Overijse waarbij ik 30 madammen zag passeren die me stuk voor stuk zeiden dat ze wilden dat het langer duurde. Ik kreeg occasioneel leuke fanmail en zelfs een mail met de tip mijn site eens up te daten, omdat het echt een toffe site is en het zonde leek dat die agenda al passé was. Mijn hart lag toen al op een andere plek, maar random klanten die meedenken met je bedrijf: 't deed toch deugd. Ik deed terstond een update van de website waarvan ik toen al afscheid nam. Ik leerde andere ondernemers kennen, allemaal begeesterde mensen die hard werken voor hun passie. Ik was onder de indruk van zoveel actie en ondernemend initiatief hier in Vlaanderen. Stuk voor stuk zelfstandigen met een idee, een droom, een plan. Stuk voor stuk zelfstandigen die zwoegden om dat plan te realiseren.
Zóveel passie dat ik me mijn leven lang erin vastbijt is iets wat ik nooit écht gekend heb. Ik fladder. Ik proef. In één van de boeken die ik onlangs las, staat op de eerste pagina: "Have you ever been accused of never sticking to one thing?" Ik lachte toen ik het las. Dat is precies wat ik doe. Ik ga op zoek naar nieuwe oorden, nieuwe uitdagingen. Er is nog een ganse wereld te ontdekken.
Lieve TODIY!, wellicht kunnen we nog jaren plezier tegemoet, jij en ik, maar mijn hart ligt elders. Je past niet meer helemaal in mijn leven nu. Ik schreef me in oktober 2018 reeds in voor een bachelor milieuwetenschappen. Ik geef hier en daar lezingen over duurzaam leven en milieu. Ik liet mijn oog vallen op MVO cursussen. Ik moest tijd maken. Jij bent hetgene wat erbij ingeboet is. Dat spijt me, maar toch ook niet. Het is mooi geweest en ik laat je dan ook in schoonheid achter. Dat doet deugd. Je bent iets waar ik oprecht trots op ben en altijd zal zijn. Je bent iets waar ik met dankbaarheid op zal terugkijken.
Bedankt daarvoor. Bedankt voor de ervaring, de leerschool, de push tot dingen die niet in mijn comfort zone lagen. Bedankt voor de lach, de traan, de occasionele stress, de streefdoelen.
Bedankt en heel veel liefs. Ik zal altijd van je houden.
Je madam-aan-het-roer
Je Anke
Het is tijd om afscheid te nemen.
We hebben toffe tijden gehad, jij en ik. Wat begon met een zot idee groeide uit tot iets wat me dingen deed doen die ik niet voor mogelijk achtte. Je leerde me een site opbouwen. True, met de stevige hulp van manlief, maar ik was toch keitrots op het resultaat, hoor. Ik leerde Elvire kennen, een madam die mijn originele idee mee hielp vormgeven en me op een andere manier over jou deed denken. Een madam die jou je naam gaf, by the way. Ik zette mijn eerste stappen in InDesign en hoewel ik het nooit ten volle onder de knie kreeg, kon ik goed overweg met de basis en ontwierp ik mijn eigen flyers en later zelfs product tags. Je leerde me een stand uitdenken en op beurzen staan. Je gooide me in de woeste wateren van live verkoop aan duizenden mensen op De Vitrine, De Bonte Fabriek en tal van andere plekken. Ik was er compleet out of my comfort zone en pompte er tonnen energie in. Toch gaf het me ook een boost. De nieuwe ervaringen, de angsten die ik moest overwinnen. Ik ben je er dankbaar voor.
Ik kreeg online orders te verwerken en ging op zoek naar diverse postorder bedrijven. Ik ontving orders van leveranciers die niet in perfecte staat arriveerden en moest in mijn pen kruipen voor stevige pleidooien. Pleidooien die ik won. Ik organiseerde workshops en kreeg van deelnemers gepersonaliseerde kaartjes, bedrukte omslagen en zelfs een geboortekaartje. Ik gaf workshops op maat zoals die Ladies Night in Overijse waarbij ik 30 madammen zag passeren die me stuk voor stuk zeiden dat ze wilden dat het langer duurde. Ik kreeg occasioneel leuke fanmail en zelfs een mail met de tip mijn site eens up te daten, omdat het echt een toffe site is en het zonde leek dat die agenda al passé was. Mijn hart lag toen al op een andere plek, maar random klanten die meedenken met je bedrijf: 't deed toch deugd. Ik deed terstond een update van de website waarvan ik toen al afscheid nam. Ik leerde andere ondernemers kennen, allemaal begeesterde mensen die hard werken voor hun passie. Ik was onder de indruk van zoveel actie en ondernemend initiatief hier in Vlaanderen. Stuk voor stuk zelfstandigen met een idee, een droom, een plan. Stuk voor stuk zelfstandigen die zwoegden om dat plan te realiseren.
Zóveel passie dat ik me mijn leven lang erin vastbijt is iets wat ik nooit écht gekend heb. Ik fladder. Ik proef. In één van de boeken die ik onlangs las, staat op de eerste pagina: "Have you ever been accused of never sticking to one thing?" Ik lachte toen ik het las. Dat is precies wat ik doe. Ik ga op zoek naar nieuwe oorden, nieuwe uitdagingen. Er is nog een ganse wereld te ontdekken.
Lieve TODIY!, wellicht kunnen we nog jaren plezier tegemoet, jij en ik, maar mijn hart ligt elders. Je past niet meer helemaal in mijn leven nu. Ik schreef me in oktober 2018 reeds in voor een bachelor milieuwetenschappen. Ik geef hier en daar lezingen over duurzaam leven en milieu. Ik liet mijn oog vallen op MVO cursussen. Ik moest tijd maken. Jij bent hetgene wat erbij ingeboet is. Dat spijt me, maar toch ook niet. Het is mooi geweest en ik laat je dan ook in schoonheid achter. Dat doet deugd. Je bent iets waar ik oprecht trots op ben en altijd zal zijn. Je bent iets waar ik met dankbaarheid op zal terugkijken.
Bedankt daarvoor. Bedankt voor de ervaring, de leerschool, de push tot dingen die niet in mijn comfort zone lagen. Bedankt voor de lach, de traan, de occasionele stress, de streefdoelen.
Bedankt en heel veel liefs. Ik zal altijd van je houden.
Je madam-aan-het-roer
Je Anke
Reacties
Een reactie posten